Jeśli w naszej rodzinie zdarzył się ktoś, chorujący na zakrzepicę krwi. Podejrzewać możemy tą chorobę również u nas. Niezależnie czy nie mamy objawów, czy dopiero się one pojawiają. Warto zdiagnozować schorzenie wcześniej aby móc jej skutecznie zapobiegać.
Badanie genetyczne na zakrzepicę – dlaczego warto zrobić badania?
Zakrzepica jest jedną z trzech najczęściej występujących chorób w Polsce. Jest to związane zbyt dużą krzepliwością krwi, które powodują powstawanie zakrzepów wewnątrz żył. Utrudniają, a czasem nawet zatrzymują przepływ krwi. Niebezpieczeństwo wzrasta, gdy krzep odrywa się. Swobodnie poruszające się, mogą przemieścić się do tętnicy płucnej. Co doprowadzić może do szybkiego zgonu. Szybsze zdiagnozowanie, ułatwi zapobieganie powstawaniu zakrzepów.
Badanie genetyczne na zakrzepicę – mam wynik pozytywny, co dalej?
Mając już wykonane badania genetyczne na zakrzepicę z pozytywnym wynikiem. Należy udać się do lekarza, który dobierze leki. Odpowiednie dla naszego organizmu. Jeśli zakrzepica będzie nawracać, lekarz może zdecydować się na operacyjne usuwanie skrzeplin. W ramach domowych sposobów, na zmniejszenie powstawanie zakrzepów. Warto poprawić swoją aktywność fizyczną, która poprawia krążenie ale także pić więcej wody, odstawienie alkoholu i papierosów. W leczeniu zakrzepicy zaleca się stosowanie rajstop oraz podkolanówek uciskowych.
Badanie genetyczne na zakrzepicę – dla kogo?
Zakrzepica żył spotyka najczęściej osoby starsze. Co nie znaczy, że osoby młode nie borykają się z takimi problemami. Badanie na zakrzepicę może wykonać każda osoba, która podejrzewa u siebie genetyczną zakrzepicę. Ale także osoby chorujące na cukrzycę, otyłość czy biorące leki zwiększające krzepliwość krwi.
Badanie genetyczne na zakrzepicę – na czym polega?
Badanie genetyczne na zakrzepicę polega na pobraniu krwi w odpowiednim punkcie. Lekarz jako pierwsze zdecyduje się na zmierzenie parametrów krzepliwości krwi. Podczas pobrania krwi, zamierzy on:
– poziom fibrynogenu, czyli białek biorących udział w krzepnięciu krwi;
– poziom D-dimerów, czyli białek, które organizm wytrąca podczas krzepnięcia;
– liczbę płytek krwi. Jeśli jest ich zbyt wiele, organizm może mieć problemy z krzepliwością;
– APTT, czas kaolinowo-kefalinowy. Jest to czas niezbędny do powstania skrzepu.